Base On True Story :D

တစ္ခါတုန္းက............. တစ္ေန႔မွာ...... Hotelႀကီးတစ္ခု ရဲ႕ စားေသာက္ခန္းထဲကို ဧည့္သည္ႏွစ္ေယာက္ဝင္လာတယ္...တံခါးဖြင့္သံၾကားေတာ့ အျဖဴေရာင္အက်ၤ ီေပၚမွာ နက္ျပာေရာင္ကုတ္ နက္ျပာေရာင္စကပ္တိုဒူးဖံုးနဲ႔ စားပြဲထိုးမိန္းကေလးက လွမ္းၾကည့္လိုက္တယ္။ မဂၤလာပါ ရွင္... လို႔ခ်ိဳျမတဲ့ ႏႈတ္ဆက္သံႏွင့္အတူ စားပြဲထိုးမိန္းကေလးက ရိုေသစြာခါးကိုင္းလိုက္တယ္ ... ဝင္လာတဲ့ဧည့္သည္ေတြက က်ားမ တစ္တြဲျဖစ္တယ္ အသက္ ၄ဝ အရြယ္ေလာက္ရွိၾကမယ္ ... ဝတ္ထားတာသန္႔သန္႔ျပန္႔ျပန္႔ပဲ... မိန္းမႀကီးကေတာ့ လက္ထဲမွာ ဘာမွမပါဘူး ေရွ႕ကဝင္လာတယ္၊ ေယာက္်ားႀကီးကေတာ့ ခရီးေဆာင္အိပ္အနီႀကီးကို ဘီးလိမ့္လို႔ဆြဲလာတယ္ ... အလည္အပတ္ ခရီးထြက္လာတဲ့ လင္မယားျဖစ္ဖို႔မ်ားတယ္... စားပြဲထိုးမိန္းကေလးက ဦးေဆာင္ၿပီး စားပြဲတစ္ခုမွာေနရာေပးလိုက္တယ္ ... Hotel က Five star Hotel ျဖစ္လို႔ စားပြဲႀကီးေတြက ကၽြန္းစားပြဲဝိုင္းႀကီးေတြ အိမ္တြင္း အလွဆင္ထားတဲ့ မီးဆိုင္းေတြနဲ႔ hotel ရဲ႕စားေသာက္ခန္းဟာ ခန္းနားလွပေနတယ္ ... ထုိင္ခုံမွာ ထိုင္ၿပီးေတာ့ စားပြဲထိုးမိန္းကေလးက စားေသာက္Menu ကဒ္ ကို ၿပံဳးၿပီးလွမ္းေပးလိုက္တယ္ ... ေယာက္်ားႀကီးက ကဒ္ကို လွမ္းယူၿပီး မိန္းမႀကီးကို ထိုးေပးလိုက္တယ္ မင္း... ဘာစားခ်င္ဘာမွာလိုက္.. မိန္းမႀကီးက ကဒ္ကို ၾကည့္ေတာင္မၾကည့္ဘဲ စားပြဲထိုးမိန္းကေလးကို တစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီး ကၽြန္မတို႔ကို ဖက္ထုပ္အရည္ေဖ်ာ္တစ္ပြဲေပးရင္ရၿပီ... စားပြဲထိုးမိန္းကေလး တစ္ခ်က္တန္႔သြားတယ္ ။ Five Star Hotel လာၿပီး ဖက္ထုပ္မွာစားတယ္..။ ၿပီးေတာ့ ဖက္ထုပ္က ဒီမွာဘယ္တုန္းကမွ မေရာင္းခဲ့ဘူး... နားၾကားမ်ားလြဲသလား ဆိုၿပီး မိန္းမႀကီးကို ေမးခြန္းမ်ားစြာပါတဲ့အၾကည့္နဲ႔ ေၾကာင္ၾကည့္ေနမိတယ္ ... မိန္းမႀကီးက ေနာက္တစ္ေခါက္ ထပ္မွာလိုက္တယ္ ... အဲဒီေတာ့ ေယာက်္ားႀကီးကေျပာတယ္ ဘာလို႔ ဖက္ထုပ္ျပဳတ္ကိုစားမွာလဲ ... ပိုက္ဆံ မရွိတာမွမဟုတ္တာ မိန္းမႀကီးက ေခါင္းခါၿပီး ကၽြန္မ ဖက္ထုပ္ပဲစားမွာ! ေယာက္်ားႀကီးက တစ္ခ်က္တန္႔ၿပီး စားပြဲထိုးမိန္းကေလးရဲ႕ အံ့ၾသတဲ့အၾကည့္ေတြကို အားနာနာနဲ႔ "ညီမ .. အကိုတို႔ကို ဖက္ထုပ္ႏွစ္ပြဲေပးပါ မဟုတ္ဘူး တစ္ပြဲတည္းယူမွာ မိန္းမႀကီးက ခပ္တည္တည္နဲ႔ေျပာတယ္.. ေယာက္်ားႀကီးေၾကာင္သြားၿပီး တစ္ပြဲတည္း ဘယ္လိုစားမလဲ... မိန္းမႀကီးက ရွင္ကတိေပးထားတယ္ေလ... ဒီတစ္ရက္ကို တစ္ေန႔လံုး ကၽြန္မစကားပဲ နားေထာင္မယ္ဆို.. ေယာက္်ားႀကီးဘာသံမွထြက္မလာေတာ့ဘူး...ကၽြန္းကုလားထိုင္ကိုမွီၿပီးလက္ပိုက္ေနလိုက္ေတာ့တယ္... စားပြဲထိုးမိန္းကေလးမ်က္ႏွာမွာ မခ်ိၿပံဳးေလး ျဖတ္ေျပးသြားတယ္ ... အေတြးထဲမွာ {ဒီမိန္းမ ကပ္စီးနည္းတာလဲ လြန္လြန္းပါတယ္ Hotel စားေသာက္ခန္းမွာ ထမင္းလာစားတာ ဖက္ထုပ္မွာတဲ့အျပင္ ၁ပြဲကို ၂ေယာက္စားအံုးမယ္တဲ့} မိန္းမႀကီးကို မဲ့ၿပီး ေတာင္းပန္ပါတယ္ရွင့္...ကၽြန္မတို႔Hotel မွာ ဖက္ထုပ္မေရာင္းလို႔ပါ... အကိုတို႔ အမတို႔စားခ်င္တယ္ဆိုရင္ လမ္းမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္က လမ္းေဘးဆိုင္ေလးမွာ စားလို႔ရပါတယ္ " မိန္းမႀကီးမယံုၾကည္စြာနဲ႔ ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ ဖက္ထုပ္မေရာင္းတာလဲ ? နင္က မွာတာနည္းလို႔ မေရာင္းခ်င္တာလား..လူကိုအထင္ေသးတာလား... ဒီခ်ိန္မွာ ... Hotel သူေ႒း round လွည့္လို႔ စားေသာက္ခန္းထဲေရာက္လာတယ္ ... မိန္းမႀကီးေျပာေနတာကိုသူၾကားတယ္... စားပြဲထိုးမိန္းကေလးကို လက္ယက္ၿပီးလွမ္းေခၚလိုက္တယ္... စားပြဲထိုးမိန္းကေလးကေဒါသသံေလးနဲ႔ သူေ႒း သူတို႔က ဒီမွာလာၿပီးဖက္ထုပ္ကို မရမကမွာေနတယ္ ... တမင္လာ ေႏွာက္ယွက္ေနတယ္ထင္တာပဲ ... ဦးဝင္းစိန္ ၿပံဳးၿပီး လက္ကာျပလိုက္တယ္... သူလဲအံ့ၾသေနတာပဲ ဒီလင္မယားရဲ႕ဝတ္ထားပံုၾကည့္လိုက္ရင္ ထမင္းမစားႏိုင္တဲ့ပံုမေပၚဘူး ... တစ္ခုခုထူးျခားေနလို႔ျဖစ္ရမယ္ .. ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ စီးပြားေရးကကိုယ့္ဆီလာေနမွေတာ့ အျပင္ကိုတြန္းထုတ္ေနရင္ သဘာဝမက်လွဘူး.. ဒါနဲ႔ပဲ စားပြဲထိုးမိန္းကေလးရဲ႕နားနားကပ္ၿပီး နင္ ဖက္ထုပ္တစ္ပြဲသြားဝယ္ေပးလိုက္ပါ ၿပီးေတာ့.. ေဘလ္ရွင္းတဲ့အခါ အျမတ္ပိုထည့္လိုက္ေပါ့ ... ေျပာၿပီးတာနဲ႔ သူကုလားထိုင္တစ္ခုယူၿပီး ဘာေတြဆက္ျဖစ္မယ္ဆိုတာ ေစာင့္ၾကည့္ေနလိုက္တယ္... သိပ္မၾကာလိုက္ဘူး... စားပြဲထိုးမေလး မီးခိုးတစ္လူလူ ထြက္ေနတဲ့ ေၾကြပန္းကန္လံုးႀကီးတစ္ခု ကို အဝတ္ခံၿပီးမလာခဲ့တယ္ ... မိန္းမႀကီးရဲ႕ေရွ႕ကိုခ်ေပးၿပီး အမတို႔ ၂ေယာက္ သံုးေဆာင္ႏိုင္ပါၿပီရွင္ ဖက္ထုပ္ပြဲကိုေတြ႕ေတာ့... မိန္းမႀကီးေပ်ာ္သြားတယ္... သူမမ်က္ႏွာကို ပန္းကန္လံုးအဝမွာထားၿပီး တစ္ခ်က္ရွိဳက္ရွဴလိုက္တယ္... ၿပီးေတာ့ ဇြန္းနဲ႔ ပန္းကန္ထဲက ဖက္ထုပ္ေဖ်ာ္ကို အသာယာေလး ေမႊေပးေနတယ္... ေယာက်္ားႀကီးက မ်က္လံုးျပဴးမ်က္ဆံျပဴးနဲ႔ မိန္းမကိုၾကည့္ေနတယ္ ... ပတ္ဝန္းက်င္ကအံ့ၾသတဲ့အၾကည့္ေတြမ်ားစြာကလည္း ဒီဘက္ကိုလွည့္လာေနတယ္ အားလံုးကို သူဂရုမစိုက္ေတာ့ဘဲ.. တင္းမာမာေျပာလိုက္တယ္ " မင္းကိုငါ တကယ္ နားမလည္ေတာ့ဘူးကြာ ... ဒီေလာက္ ခရီးေဝးႀကီးလာတာ ဖက္ထုပ္တစ္ပြဲစားဖို႔အတြက္ပဲလား?" မိန္းမႀကီးေခါင္းေမာ့လာတယ္ "ကၽြန္မ ႀကိဳက္လို႔!" ေယာက္်ားႀကီး စားပြဲေပၚမွ Menu ကဒ္ကိုယူၿပီး "မင္းႀကိဳက္ရင္မင္းစား ငါတစ္ေနကုန္ လမ္းမွာဘာမွ စားခဲ့ရတာမဟုတ္ဘူး ... ဗိုက္ကဆာေနၿပီ " သူလက္ျပၿပီး စားပြဲထိုးမေလးကို ေခၚလိုက္တယ္ ... ဟင္းေကာင္းေတြခ်ည္း ၆ မ်ဳိး ၇ မ်ဳိး မွာလိုက္တယ္ ... မိန္းမႀကီးကေတာ့ ေအးေဆးပဲ .. ေယာက္်ားႀကီး ဟင္းမွာၿပီးမွ စားပြဲထိုးမေလးကို သတိေပးလိုက္တယ္ ညီမေလး သူ႔မွာပိုက္ဆံ ပါလားအရင္ေမးၾကည့္အံုး... မရွင္းဘဲ ထြက္ေျပးေနအံုးမယ္ စားပြဲထိုးမေလး ဘာဆိုလိုမွန္းမသိလိုက္ခ်ိန္မွာ ေယာက်္ားႀကီးက မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးနီလို႔ ခ်ီးထုပ္ကြာ ဒီမိန္းမ သက္သက္ အရွက္ခြဲတာ ...ငါလား မရွင္းပဲထြက္ေျပးမွာ ေျပာရင္း ေဘာင္းဘီအိပ္ေထာင္ထဲကို ႏိုက္တယ္ ?? အင္ ... ငါ့ ပိုက္စံအိပ္ေကာ ? သူထၿပီးေတာ့ရွာတယ္ ဒီအိပ္ေထာင္ႏိုက္လိုက္ ဟိုအိပ္ေထာင္စမ္းလိုက္ ...အဲအခါမွာ ဟမ္းဖုန္း ပါ မရွိေတာ့ဘူးဆိုတာ သတိထားမိတယ္ ...သူခဏ စဥ္းစားၿပီး ေနာက္ဆံုး အၾကည့္ေတြက မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထုိင္ေနတဲ့ မိန္းမႀကီးစီေရာက္သြားတယ္ ... မိန္းမႀကီး ေအးေအးလူလူ နဲ႔ ရွင္ အလုပ္ရွဳပ္ခံမေနနဲ႔ ပိုက္ဆံအိပ္နဲ႔ဖုန္းနဲ႔ မေန႔ညက ကၽြန္မ ျမစ္ထဲပစ္လိုက္ၿပီ..ေတြ႕မွာမဟုတ္ဘူး" ေယာက္်ားႀကီး ေဒါသ ထြက္သြားတယ္ မင္း ရူးေနၿပီလား မိန္းမႀကီးကေတာ့ မၾကားသလိုဘဲ ... ဖက္ထုပ္ ပန္းကန္ကိုပဲ ေမႊေနတယ္ ေယာက်္ားႀကီး တစ္ခုခုကိုသတိရလိုက္ေတာ့ ခရီးေဆာင္အိပ္အနီႀကီးထဲ လက္နဲ႔စမ္းတယ္ မိန္းမႀကီး ေအးစက္စက္ ေလသံနဲ႔ " ရွင္ရွာမေနနဲ႔ေတာ့ ရွင့္နာရီ ၊ ကၽြန္မ လက္စြပ္ ရွိရွိသမွ် ကၽြန္မတို႔ ခရီးမွာပါလာတဲ့ တန္းဖိုးရွိတဲ့ပစၥည္းမွန္သမွ် ကၽြန္မ အားလုံးကို ျမစ္ထဲ ပစ္လိုက္ၿပီ... ကၽြန္မမွာ ပိုက္ဆံ ၅ဝဝ ရွိတယ္ ... ဒီ ဖက္ထုပ္ တစ္ပြဲစာေတာ့ေလာက္မယ္ ! " ေယာက်္ားႀကီး မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုး ေသြးမရွိေတာ့တဲ့ အတိုင္း ျဖဴသြားတယ္ ... ကုလားထိုင္ေပၚ ထုိင္ခ်လိုက္ၿပီး ေျခပစ္လက္ပစ္ ျဖစ္သြားတယ္ ... မိန္းမႀကီးကို စိုက္ၾကည့္ၿပီး " မင္း တကယ္ရူးေနၿပီ မင္းတကယ္ရူးေနၿပီ! ငါတို႔ ပိုက္ဆံမပါဘဲ ဘယ္လိုျပန္မလဲ? လမ္းခရီးကနည္းတာမွတ္လို႔..." မိန္းမႀကီးက မပူမပင္ ဘဲနဲ႔... " ရွင္ဘာစိတ္ပူေနတာလဲ ... ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္မတို႔မွာ ေျခေထာက္ေတြပါေနတာပဲ ... လမ္းေလွ်ာက္ျပန္လဲ ေလွ်ာက္ရင္းေလွ်ာက္ရင္ အိမ္ျပန္ေရာက္မွာပါပဲ " ေယာက္်ားႀကီး သက္ျပင္းခ်တယ္.. မိန္းမႀကီးက ဆက္ေျပာတယ္ " လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ၂ဝ ေလာက္တုန္းကလဲ .. ကၽြန္မတို႔ ကုိယ္ေပၚ ပိုက္စံတစ္ျပားမွ မရွိဘဲလည္း အိမ္ေရာက္ေအာင္ ျပန္ခဲ့ၾကတာပဲ မဟုတ္လား... ေယာက်္ားႀကီး ဒီစကားလဲၾကားေရာ...ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္အၾကည့္နဲ႔ ..." မင္း... မင္း ... ဘာေျပာတယ္? " မိန္းမႀကီးက " ရွင္ မမွတ္မိေတာ့ဘူးလား? " သူေခါင္းခါေျဖတယ္....။ မိန္မႀကီး သက္ျပင္းခ်ၿပီး " ၾကည့္ရတာ.. ဒီႏွစ္ေတြမွာ ပိုက္ဆံေလး ႏွစ္ျပား သံုးျပား ရွိလာေတာ့ အရာရာကို ေမ့ပစ္လိုက္ၿပီေပါ့ ၊ လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၂ဝ တုန္းက ကၽြန္မတို႔ အလုပ္လုပ္မယ္ဆိုၿပီး စုထားတဲ့ေငြေလးနဲ႔ ခရီးေဝးကို ထြက္လာၾကတယ္၊ ပိုက္ဆံ အလိမ္ခံရလို႔ အေျခအေနမေကာင္းခဲ့ဘူး... အိမ္ျပန္ဖို႔စရိတ္ေတာင္မက်န္ဘူး......ရွင္ကကၽြန္မကို ဒီေနရာက ဖက္ထုပ္ဆိုင္ေလးမွာ ရွင္ ကၽြန္မကို ဖက္ထုပ္ တစ္ပြဲ၀ယ္ေကၽြးတယ္ေလ ... ကၽြန္မ သိတယ္ အဲဒီအခ်ိန္ ရွင့္မွာ ပိုက္ဆံ ၅ဝ ပဲက်န္ေတာ့တယ္" ေယာက်္ားႀကီး ဒါေတြလဲ ၾကားေရာ ... တစ္ခ်က္ တြန္႔သြားတယ္ ...ပတ္ဝန္က်င္ ကို ေသခ်ာၾကည့္တယ္ " ဒီ ....... ဒီ ေနရာက ...... " "ဟုတ္တယ္ ဒီေနရာပဲ ...ကၽြန္မ တစ္သက္လံုး ေမ့လို႔ရမွာမဟုတ္ဘူး ...အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ဒီေနရာေလးဟာ ဖက္ထုပ္ဆိုင္ေလး ဖြင့္ထားတယ္ေလ ... ေယာက်္ားႀကီး အသံတိတ္ေခါင္းေလးငံု႔လို႔... မိန္းမႀကီး တစ္ဖက္လွည့္ၿပီး စားပြဲထိုးမေလးကို .." ညီ မ ... ပန္းကန္လံုးတစ္လံုးေလာက္ေပးပါ" စားပြဲထိုးမေလး လ်င္ျမန္စြာပဲပန္းကန္အလြတ္တစ္လံုးယူလာေပးတယ္, မိန္းမႀကီးက ပန္းကန္ထဲက ဖက္ထုပ္ကို တစ္ဝက္စီခြဲထည့္လိုက္တယ္ ...တစ္ပြဲကို ေယာက္်ားႀကီးေရွ႕ကို ျဖည္းျဖည္း တြန္းပို႔ေပးတယ္.."စားလိုက္ပါ ..စားၿပီးရင္ အိပ္အတူျပန္ၾကမယ္ေလ...!" ေယာက်္ားႀကီးက ေရွ႕မွာရွိတဲ့ ဖက္ထုပ္ တစ္ဝက္ကို စိုက္ၾကည့္ၿပီး .." ငါ မဆာဘူး " မိန္းမႀကီးရဲ႕ မ်က္ဝန္းထဲမွာ မ်က္ရည္စေတြနဲ႔ " လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ၂ဝ တုန္းကလည္း ရွင္ဒီလိုေျပာခဲ့တာပဲေလ...ကၽြန္မကိုဗိုက္ဝေအာင္စားေစခ်င္လို ႔ေျပာခဲ့မွန္းသိပါတယ္ " သူမ ေျပာၿပီး ပန္းကန္ထဲမွာ ကူးခက္ေနတဲ့ ဖက္ထုပ္ေတြကို စိုက္ၾကည့္ၿပီး အေတြးေတြထဲ လြင့္ေမ်ာေနတယ္ ... ေယာက်္ားႀကီးက " နင္ဘာလို႔မစားေသးလည္း ? " မိန္းမႀကီး တစ္ခ်က္ရွိဳက္ၿပီး " လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ ၂ဝ တုန္းကလဲ ရွင္ဒီအတုိင္းပဲ ကၽြန္မကို ေမးခဲ့တာပဲ ... ကၽြန္မမွတ္မိေသးတယ္... ကၽြန္မအဲဒီတုန္းကေျဖခဲ့တာက ..စားရင္ အတူတူစားမယ္ မစားရင္လဲ လံုးဝ မစားဘူး ...အခုလည္း အဲဒီ အေျဖပဲ ..." ေယာက်္ားႀကီး ဘာမွမေျပာေတာ့ဘူး ... ဇြန္းကိုေကာက္ကိုင္ၿပီး ဖက္ထုပ္ကိုခပ္တယ္ ..ဘာေၾကာင့္မသိဘူး ... ဇြန္းကိုင္တဲ့လက္က တအားတုန္ေနတယ္... ဘယ္ႏွစ္ခါ ခပ္မိတယ္မသိဘူး ... ဖက္ထုပ္က ဟင္းရည္ထဲကိုပဲ ျပန္ျပန္ ဆင္းသြားတယ္... ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူ ဖက္ထုပ္ တစ္ခုကို ခပ္ၿပီး ပါးစပ္ထဲပို႔လိုက္တယ္ ... ဝါးတယ္စားတယ္.. ေနာက္တစ္ခုကို ခပ္ၿပီး ပါးစပ္ထဲ ထည့္ေတာ့ မ်က္ရည္ေတြ ... တေပါက္ေပါက္ စီးက်လာေတာ့တယ္ ... မိန္းမႀကီးက သူ႔ေယာက်္ားစားတာေတြ႕ေတာ့ မ်က္ႏွာမွာ အၿပံဳးေတြနဲ႔ ဇြန္းကိုယူ ၿပီး စားေတာ့တယ္... ဖက္ထုပ္ ပါးစပ္ထဲကိုလည္း ေရာက္ေရာ ... မ်က္ရည္ကလည္း ပန္းကန္းလံုးထဲကို က်သြားတယ္... ဒီလိုနဲ႔ မ်က္ရည္ေရာတဲ့ ဖက္ထုပ္ တစ္ဝက္စီကို စားလို႔ ကုန္သြားတယ္... ဇြန္းကို ခ်ၿပီးၿပီးခ်င္း .. ေယာက္်ားက မိန္းမကိုေမးတယ္ .. " ဗိုက္ဝၿပီလား ..." မိန္းမကေခါင္းခါတယ္ ၊ ေယာက်္ား ျပာသြားတယ္... ဒါေပမယ့္ ရုတ္တရက္ သူတစ္ခုခုကိုသတိရလိုက္တယ္...ခါးကိုကုန္းၿပီး ဖိနပ္ကိုခၽြတ္လိုက္တယ္ ဖိနပ္ေျခနင္း ေအာက္ခံသားရည္ျပားေအာက္ကို လွန္လိုက္ေတာ့... ၅ဝဝ တန္ တစ္ရြက္ထြက္လာတယ္ ... သူအံ့ၾသၿပီး လက္ထဲက ၅ဝဝတန္ ကို ေၾကာင္းေငးေနမိတယ္ .. မိန္းမႀကီးက ၿပံဳးၿပီး " အဲဒီ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္၂ဝ တုန္းကေလ .. ရွင္ ကၽြန္မကို ေငြ ၅ဝ ပဲ ရွိေတာ့တယ္ ဆို ၿပီး ဖက္ထုပ္တစ္ပဲြတည္း ဝယ္းေကၽြးခဲ့တယ္.. တကယ္ေတာ့ ရွင့္မွာ ေနာက္ ထက္ ၅ဝ ရွိေသးတယ္ ... ေျခနင္းက ေအာက္ခံသားရည္ျပားေအာက္ထဲမွာ ဖြက္ထားတယ္ ... ကၽြန္မသိပါတယ္ .. ရွင္က အဲဒီ ၅ဝ နဲ႔ ကၽြန္မ ဗိုက္ဆာရင္ ေနာက္ထပ္ စားရေအာင္ ဖြက္ထားခဲ့တာ .. ဒါေပမယ့္ အဲဒီတုန္းက ရွင္ လဲ ဖက္ထုပ္ တစ္ဝက္စားလိုက္ေတာ့ ကၽြန္မဗိုက္မဝေသးဘူးဆိုတာ သိလို႔ .. ေနာက္တစ္ပြဲထပ္မွာ စားခဲ့ၾကတယ္ေလ ..." သက္ျပင္းေလးတစ္ခ်က္ခ်ၿပီး " ရွင္လုပ္ခဲ့ဖူးတာေတြကို ျပန္မွတ္မိေသးတယ္ေနာ္... .. အဲဒီ ၅ဝဝ ဖြက္တာ အလကား မျဖစ္ေတာ့ဘူး" ေယာက်္ားက ပိုက္ဆံကို စားပြဲထိုးမေလးကို ေပးတယ္ " အကိုတို႔ကို ေနာက္တစ္ပြဲ ထပ္ေပးအံုးကြာ..." စားပြဲထိုးမေလးကပိုက္ဆံကို မယူဘဲ ...အေျပးေလးထြက္သြားတယ္ ..ခဏၾကာေတာ့ လက္ထဲမွာ ဖက္ထုပ္ ပူေႏြးေႏြး တစ္ပြဲ ပါလာတယ္ ... ေယာက်္ားက မိန္းမရဲ႕ ပန္းကန္ထဲကို တစ္ဝက္ ခြဲထည့္ေပးတယ္ .." ပူတုန္းေလး စားလိုက္အံုး..." မိန္းမ နည္းနည္းမွ မလႈပ္ဘဲေျပာတယ္ " စားၿပီးရင္ေတာ့ ကၽြန္မတို႔ လမ္းေလွ်ာက္အိပ္ျပန္ၾကရေတာ့မယ္ ... ရွင္ကၽြန္မကို အျပစ္မဆိုနဲ႔ေနာ္ .. ကၽြန္မကလည္း လမ္းမခြဲခင္ေလး ရွင္နဲ႔ အရင္ကလို ဒုကၡနဲ႔ ဗိုက္မဝတဲ့ဒဏ္ကို အတူတူ မွ်ေဝခံစားခ်င္လို႔ပါ... ေယာက်္ား ဘာအသံမွ ထြက္မလာဘူး ... ေခါင္းႀကီး ငံု႔လို႔ .. ဖက္ထုပ္ေတြ တစ္လုတ္ၿပီးတစ္လုတ္ ... အရည္ေတြလဲ အကုန္လံုး ေမာ့ေသာက္လိုက္တယ္ ... ေျပာင္းသလင္းခါ ေနေအာင္း စား ၿပီး ... မိန္မကို ျမန္ျမန္စား .. စားၿပီးရင္ ငါတို႔ လမ္းေလွ်ာက္ျပန္ရအံုးမယ္.." မိန္းမက " ရွင္စိတ္ခ်ပါ ... ကၽြန္မ ကတိတည္ပါတယ္ ... အိမ္ျပန္ေရာက္တာနဲ႔ ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္မွာ လက္မွတ္ထိုးေပးမယ္ .... ေငြလည္းတစ္ျပားမွ မယူဘူး .. ရွင္ ဘယ္မိန္းကေလးနဲ႔ပဲ ႀကိဳက္ႀကိဳက္ ၉ေယာက္ယူယူ ၁ဝ ေယာက္ ယူယူ ... ကၽြန္မနဲ႔ ဘာမွ မဆိုင္ေတာ့ပါဘူး ..." ေယာက္်ားႀကီးအားေခါင္သံႀကီးနဲ႔ ေအာ္ေျပာတယ္ " အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ ငါ အဲဒီ ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္ကို မီးရွိဳ႕ပစ္ပါမယ္ဟာ .ဟုတ္ၿပီလား.. " ေျပာအၿပီးမွာ .. သူ ရွိဳက္ႀကီးတငင္ငိုေျပာတယ္.." ငါမွားသြားတယ္ မိန္းမ ... ငါ ဦးေႏွာက္ထဲေရဝင္လို႔ အဲလို မွားခဲ့မိတယ္. .." မိန္းမႀကီးက ၿပံဳးၿပံဳးေလးနဲ႔ ေအးေအးေဆးေဆး ဖက္ထုပ္ ပန္းကန္ တစ္ဝက္ကို ကုန္ေအာင္စားလိုက္တယ္ ... ၿပီးေတာ့ စားပြဲထိုးမိန္းကေလးကို .." ညီမေရ ေဘလ္ရွင္းမယ္ေနာ္" တစ္ခ်ိန္လံုး ေဘးကေနၾကည့္ေနတဲ့ Hotel သူေ႒း သတိျပန္ဝင္လာၿပီး .. စားပြဲဝုိင္းရွိရာကို လာခဲ့တယ္ ... ေငြေပးေနတဲ့ မိန္းမႀကီးလက္ကို တားၿပီး အိပ္ထဲကေန ၁ဝဝဝ တန္ ၅ရြက္ထုတ္ေပးတယ္.. " မင္းတို႔ အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္မီးရွိဳ႕ပစ္ဖို႔ေတာင္ ဆံုးျဖတ္ၿပီးၿပီပဲ ... အိမ္ကိုလဲ လမ္းေလွ်ာက္မျပန္နဲ႔ေတာ့.." လင္းမယားႏွစ္ေယာက္လံုး ဘာမွနားမလည္ဘဲ ေငးၾကည့္ေနၾကတယ္. .. Hotelသူေဌးက ၿပံဳးၿပီး.." မင္းတို႔က ငါ့ရဲ႕ေဖာက္သည္ေဟာင္းႀကီးေတြပဲေလ ... လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၂ဝ တုန္းက ဖက္ထုပ္ ဆိုင္ ကလဲ ငါ့ဆိုင္ပဲ ... အဲဒီ အခ်ိန္တုန္းက ဖက္ထုပ္က ငါ့မိန္းမလက္ရာကြ ... " ေျပာၿပီး ပိုက္ဆံကို ေယာက်္ားလက္ထဲ အတင္း ထည့္ၿပီး လွည့္ထြက္သြားတယ္ ... ဦးဝင္းစိန္ ရံုးခန္းထဲလဲေရာက္ေရာ... စားပြဲ အံဆြဲထဲကေန စာစီၿပီးသား ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္ စာရြက္ေလးကို ဆြဲထုတ္လုိက္ရင္း ... " ေအာ္ ... ငါလဲ ဦးေႏွာက္ထဲ ေရဝင္ ၿပီး မွားခ်င္ခဲ့တာပဲ " ..................... လမ္းခြဲေတာ့မယ္ဆိုရင္ေတြးၾကည့္ပါ... အရင္ကအတိတ္ေဟာင္းေတြမွာ ဒုကၡဆင္းရဲမွ်ေဝခံစားခဲဖူးတဲ့သူဟာ တစ္ေလွ်ာက္လံုးလက္တြဲလာခဲ့ၿပီး သင္တို႔ရဲ႕ ဇာတ္လမ္းေတြ ဤမွ်မတိုေတာင္းပါဘူး... အခ်ိန္ေတြ႕တေရြ႕ေရြ႕တြားေနလို႔ ေပ်ာ္ရႊင္မႈခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြကို ႏွလံုးသားေခ်ာင္ တစ္ခုမွာ ပိတ္ထားမိခဲ့ၾကတယ္... တကယ္ေတာ့ သင့္ကို ခ်ဳိၿမိန္သာယာတဲ့စကားနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ေခ်ာ့ေျပာေနတဲ့သူဟာ သင့္ကိုအခ်စ္ဆံုးသူမဟုတ္ပါဘူး... ခုလို ေငြေလး၅ဝဝကို ဖြက္ၿပီး လိုအပ္ခ်ိန္မွာ သင့္ကို အနစ္နာခံ ဂရုစိုက္ကာ ေနာက္ဆံုး စားစရာေလး ေကၽြးၿပီး ငါမဆာဘူးလို႔ေျပာမယ့္သူ သာလွ်င္ သင့္ကိုအခ်စ္ဆံုးသူပါ ဇာတ္လမ္းေလးကိုၾကည့္ၿပီး (ဇနီးမယား)မိန္းမဆိုတာ ဘာလဲသိၿပီလား.... မိန္းမဆိုတာ သင့္ႏွစ္သက္မယ့္လက္ေဆာင္ေလးတစ္ခုဝယ္ေပးဖို႔ေငြေတြဆုၿပီး 

အစားေလ်ာ့ေနတယ္လို႔ေျပာမယ့္ " ငပိန္းမေလး" ပါ။ 

မိန္းမဆိုတာ သင့္ကိုခ်စ္လို႔ က်န္တဲ့သူေတြကိုလ်စ္လ်ဴရွဳၿပီး သင့္ေဘးမွာတေျဖးေျဖး အိုစာတဲ့အထိသစၥာရွိစြာေနသြားမယ့္ "အရိုး အ အ မေလး" ပါ။ 

မိန္းမဆိုတာ သင့္ကိုတျခားမိန္းကေလးအေၾကာင္းမေျပာဖို႔၊ မၾကည့္ဖို႔၊ မခ်ီးၾကဴးဖို႔ကို အၿမဲေျပာေနမယ့္ " သဝင္ေၾကာင္မေလး" ပါ။ 

မိန္းမဆိုတာ ဖုန္းထဲမွာ သင္ပို႔သမွ် message ကို သိမ္းထားၿပီး အႀကိမ္ႀကိမ္ျပန္ဖတ္ၿပီးေပ်ာ္ေနတတ္တဲ့ "အခ်စ္ရူးမေလး" ပါ။

 မိန္းမဆိုတာ သင္ဘယ္ေဘာင္းဘီေလးေတြ႕ခဲ့လို႔ႀကိဳက္တယ္ေျပာမိရင္ တစ္ၿမိဳ႕လံုးမရမကရွာၿပီးဝယ္ေပးမယ္ ၿပီးေတာ့ လမ္းႀကံဳေတြ႕လို႔ဝယ္ေပးခဲ့တယ္လို႔ေျပာမယ့္ "အပိုေတြမေျပာတတ္တဲ့ မုသားမေလး" ပါ။ 

မိန္းမဆိုတာ သင္သူမေဘးမွာမရွိခ်ိန္မွာ သင့္ကိုအရမ္းသတိရၿပီး ဖုန္းကိုကုိယ္နဲ႔မကြာထားကာ ေန႔တုိင္းဖုန္းေမွ်ာ္ေနတတ္တဲ့ "သနားစရာ မိန္ကေလး" ပါ။